Adeus á telenovela, ola ao reality show' ciclotímico
"Estamos ante unha muller que, a través dun monólogo, vai debullando a súa queixa coma se estivese no patio dunha corrala e as veciñas interrompesen de tanto en tanto", escribe Miguel Roig, director creativo da empresa de publicidade Saatchi & Saatchi, no libro que Península colocará nas librarías en dúas semanas: Belén Esteban e a fábrica de porcelana, e que está chamado a ser o máis ruidoso da entrada da nova tempada editorial.
Belén chora. "Eu prefiro que esteas con rabia que chorando", apela Jorge Javier Vázquez. E así, día a día, unha peripecia nova súmase á trama contada en tempo real, e o curioso é que nunca pasa nada. Belén, a matrioska, utiliza todas as bonecas que leva dentro para botarse a chorar, arengar ao público contra un político e terminar cun paso de baile. Irresistible.
O fenómeno das emocións disparadas non escapa a ninguén: Por que a ministra de Cultura, Anxos González-Sinde, sente "moita simpatía" pola protagonista de Sálvame? Por que lle parece á máxima autoridade cultural do país que a vida de Esteban é "moi especial", que "poucas persoas podemos vivir situacións como a que ela vive" e que "unha película sobre a súa vida seguro sería apaixonante" Miguel Roig ten unha explicación ao atractivo apaixonante da figura que representa Belén Esteban: construíu un rol de "muller fracturada emocionalmente que lle permite dramatizar unha pasaxe da súa vida sentimental". Esa capacidade de cambiar permanentemente permítelle sobrevivir á melodrama. "Sálvame ocupa o espazo baleiro das telenovelas", aclara Miguel Roig.
Sálvame ocupa o espazo baleiro das telenovelas, pica nas emocións do público
Queda claro que o milagre novelesco que cada día alimenta a trama e entretén da mesma maneira que se le unha revista nunha viaxe de metro" non acaba na televisión, tamén interesa como carne de ensaio. Acompañando ao texto de Roig, aparece o prólogo do francés Christian Salmon, autor de Storytelling e Kate Moss Machine, en definitiva, o ollo máis suspicaz para analizar os símbolos ocultos das figuras máis públicas. De feito, o pasado abril, ao seu paso por España para promocionar o libro no que desmenuza á modelo, houbo informacións erróneas que lle sinalaron como o autor do libro que estaba a acabar Roig. "A orixe, unha simple equivocación dunha xornalista que confundiu o encargo do prólogo co do orixinal", conta Salmon na entrada de Belén Esteban e a fábrica de porcelana. Así foi como Belén conquistou Francia, por erro e a todo titular.
No hay comentarios:
Publicar un comentario